Μια ακόμη βράβευση για το Λευκάδιο ποιητή Νάνο Βαλαωρίτη

Η Ένωση Επτανησίων Ελλάδας, στο πλαίσιο βράβευσης σημαντικών και καταξιωμένων προσωπικοτήτων των Ιονίων νήσων, που τιμούν με το καλλιτεχνικό, πνευματικό και επιστημονικό τους έργο τον τόπο καταγωγής τους, τιμά στην Αθήνα την 29η Μαΐου 2011 & ώρα 18:00, στο Μέγαρο Παλαιάς Βουλής, Σταδίου 13 στην Αθήνα, με βραβείο και έκδοση προσωπικού γραμματοσήμου τον Λευκαδίτη ποιητή και συγγραφέα Νάνο Βαλαωρίτη.

Ποιός είναι : 

Δισέγγονος του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη. Γεννήθηκε στην Λωζάννη της Ελβετίας το 1921, είναι γιος του διπλωμάτη Κωνσταντίνου Βαλαωρίτη, γιου του Ιωάννη Βαλαωρίτη. Παρακολούθησε Κλασική Φιλολογία και Νομικά στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών, ώσπου έκλεισε εξ αιτίας του πολέμου το 1943. Γράφει από νέος. Πρωτοδημοσιεύει στα Νέα Γράμματα το 1939. Το 1944 δραπετεύει απ' την γερμανοκρατούμενη Ελλάδα μέσω του Αιγαίου στην Τουρκία, από εκεί στη Μέση Ανατολή και τελικά στην Αίγυπτο όπου συναντάει τον Σεφέρη ο οποίος υπηρετούσε την εξόριστη ελληνική κυβέρνηση ως γραμματέας της ελληνικής πρεσβείας στο Κάιρο. Το 1944 μετά από προτροπή του Σεφέρη ο Βαλαωρίτης ταξιδεύει στο Λονδίνο για να βοηθήσει στην ανάπτυξη λογοτεχνικών δεσμών μεταξύ Ελλάδας και Βρετανίας. Συναντά τους Τ.Σ. Έλιοτ, Γ.Χ. Όντεν, Ντύλαν Τόμας και εργάζεται για τον Λούις ΜακΝις στο BBC. Εκτός από τη μελέτη αγγλικής λογοτεχνίας στο πανεπιστήμιο του Λονδίνου, κάνει και μεταφράσεις (στα αγγλικά) Ελλήνων μοντερνιστών ποιητών, μεταξύ των οποίων του Ελύτη και του Εμπειρίκου. Το 1947 εκδίδει την Τιμωρία των Μάγων, την πρώτη του ποιητική συλλογή, στο Λονδίνο. Από το 1954 μέχρι το 1960 συμμετέχει στην ομάδα των σουρεαλιστών του Παρισιού. Το 1959 πήρε το Β’ Κρατικό Βραβείο για τη συλλογή του «Κεντρική στοά», με σχέδια της συντρόφου του και κατόπιν συζύγου του, της αμερικανίδας ζωγράφου Μαρί Ουίλσον, η οποία τον είχε συστήσει στον Μπρετόν και την ομάδα του το 1954. Έχουν μαζί τρία παιδιά, τη Ζωή, τον Ντίνο και την Κατερίνα.Το 1960 επιστρέφει στην Ελλάδα, και ανάμεσα 1963 και 1967 είναι ο εκδότης και διευθυντής του λογοτεχνικού περιοδικού Πάλι. Όταν η χούντα έρχεται στην εξουσία το 1967, νιώθει πως δεν έχει άλλη επιλογή παρά να αυτοεξοριστεί, έτσι το 1968 πήγε στις ΗΠΑ, καλεσμένος από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο. Εκεί για 25 χρόνια δίδαξε Συγκριτική Λογοτεχνία και Δημιουργική Γραφή. Δίδαξε Όμηρο, σε αγγλική μετάφραση, και διαλόγους του Πλάτωνα ως λογοτεχνία. Το 1983 βραβεύεται με το Α' Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή του Μερικές γυναίκες (ενώ είχε αρνηθεί ανάλογη βράβευση το 1958. Το 1976 είχε, επίσης, αρνηθεί την πρόταση να γίνει αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών). Το 1989 συνίδρυσε με τον ποιητή Ανδρέα Παγουλάτο το περιοδικό « Συντέλεια». Το 1998 πήρε το Κρατικό Βραβείο για το «Χρονικό και Μνημόνιο, Μοντερνισμός, πρωτοπορία και Πάλι», 1997. Κατόπιν, το 2006, πήρε το Βραβείο της Ακαδημίας του Ιδρύματος Ουράνη, για το σύνολο του ποιητικού του έργου. Με τον Θανάση Μασκαλέρη έχει μεταφράσει και επιμεληθεί την Ανθολογία μοντέρνας ελληνικής ποίησης, 650 σελίδων, από τον οίκο Τάλισμαν του Νιου Τζέρσεϊ των ΗΠΑ, με γενική εισαγωγή για την νεοελληνική ποίηση από τον 11ο αιώνα και χωριστές εισαγωγές για κάθε κίνηση και ποιητές. Το Δεκέμβριο του 2009 του απονεμήθηκε το Μεγάλο Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολo του έργου του. Θεατρικά του έργα έχουν παιχτεί σε Παρίσι, Σπολέτο, Άαρους, και Αθήνα. Έχει συνεργαστεί με τα λογοτεχνικά περιοδικά Τετράδιο, Σήμα, Horizon, New Writing και Daylight
Άγγελος Δ. Γραμμένος