"ΕΘΝΟΣ ΑΝΑΔΕΛΦΟΝ"
ΟΙ ΣΕΡΒΟΙ «ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΟΝΤΑΝ» ΜΕ ΤΟΝ ΧΙΤΛΕΡ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ...ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ.
ΑΓΓΕΛΟΣ Δ. ΓΡΑΜΜΕΝΟΣ
*Πολλές
φορές, μοχλοί που κίνησαν τα νήματα στην ιστορία του κόσμου παρέμειναν άγνωστοι και
αθέατοι. Άλλες φορές όμως, όταν με το πέρασμα του χρόνου, έπεφτε το πέπλο
μυστηρίου που κάλυπτε σκοτεινές πτυχές, είχαμε ως αποτέλεσμα, ιστορικά γεγονότα
που πονοκεφάλιασαν τους ειδικούς ερευνητές αλλά και απλούς ανθρώπους, να
εμφανισθούν ξεκάθαρα στην πραγματική τους διάσταση, συμπληρώνοντας ένα πασλ
ντροπής, που περιέγραφε δολιότητες του πολιτικού παρασκηνίου και της
προπαγάνδας, στο όνομα της οποίας θυσιάζονται λαοί, συνειδήσεις και ιδανικά.
Σε
μια τέτοια περίπτωση, ένα τυχαίο γεγονός
και δυο παιδικές μου αγάπες, αυτή, της συλλογής μου των γραμματοσήμων, σε
συνδυασμό με την αγάπη μου για παλιά και σπάνια βιβλία, μου έδωσαν να καταλάβω απ’τήν
αρχή ότι είχα ανακαλύψει την άκρη του «μίτου» αυτού του Εθνικού ζητήματος, κάτι
που ύποπτα ή λαθεμένα αρκετοί από εκείνους που είχαν ασχοληθεί με το ζήτημα της
λεγόμενης «Μακεδονίας» των Σκοπίων, δεν είχαν τουλάχιστον συσχετίσει. Βρέθηκα προ εκπλήξεως όταν διάβασα ένα -ομολογουμένως- σπάνιο βιβλίο που είχε τον
τίτλο: "REDE ADOLF HITLERS 4-5-1941” (Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΑΔΟΛΦΟΥ ΧΙΤΛΕΡ 4-5-1941). Στο
βιβλίο αυτό που αρχίζει στα Γερμανικά και
τα Ελληνικά με τις φράσεις: «Βουλευτές!
Άνδρες του Γερμανικού Ράϊχστανγκ», δημοσιεύεται η ομιλία του Χίτλερ της
04-05-1941 που έγινε στο Γερμανικό Κοινοβούλιο, αμέσως μετά την κατάληψη της
Γιουγκοσλαβίας και της Ελλάδος. Ο Χίτλερ στην ομιλία του αυτή κάνει λεπτομερή
απολογισμό των στρατιωτικών επιχειρήσεων του Γερμανικού στρατού προς τους
βουλευτές του Γερμανικού Ράϊχστανγκ. Στις σελίδες του βιβλίου είναι έντονη η
αγανάκτηση του δικτάτορα για τους Γιουγκοσλάβους, που (όπως αναφέρει)
αντιτάχθηκαν στα Γερμανικά στρατεύματα, παρά την συμφωνία που είχε κάνει η
Γιουγκοσλαβική κυβέρνηση(!!!), να της παραδοθεί ολόκληρο το Ελληνικό τμήμα της
Μακεδονίας και η … Θεσσαλονίκη.
Έτσι
στη σελίδα δεκαπέντε του βιβλίου διαβάζουμε:
«-Είναι
ακόμα αληθές ότι καταβάλαμεν αντιθέτως ειλικρινείς προσπαθείας να επιτύχωμεν,
δια μιας ενάρξεως στενής συνεργασίας μετά της Γιουγκοσλαβίας, ει δυνατόν την πιθανότητα μιας υποφερτής δια τους
ιταλικούς πόθους λύσιν της ιταλοελληνικής ρήξεως. Ο Ντούτσε όχι μόνον
συγκατένευσε εις την προσπάθειαν όπως συνταυτίσωμεν με την Γιουγκοσλαβίαν τα
περί ειρήνης σχέδιά μας δια μιας στενής κοινότητας συμφερόντων,
αλλά και υπεστήριξεν εκθύμως αυτή δι’ όλων των μέσων. Ούτω κατέστη επί τέλους δυνατόν να πειστεί η
Γιουγκοσλαβική Κυβέρνησις όπως προσχωρήσει εις το Τριμερές Σύμφωνον, το οποίον
άλλωστε δεν επέβαλλεν ουδεμίαν αξίωσιν εις την γιουγκοσλαβίαν, αλλά μόνον οφέλη
προσκόμιζεν εις αυτήν. Διότι ωφείλω να πιστοποιήσω σήμερον χάριν της ιστορικής
αλήθειας, ότι η Γιουγκοσλαβία δεν υποχρεούτο να προσφέρει ουδεμίαν οιασδήποτε
μορφής βοήθειαν. Απεναντίας μάλιστα! Έλαβε την επίσημον διαβεβαίωσιν των
δυνάμεων του Τριμερούς Συμφώνου, ότι όχι μόνον δεν θα εζητείτο βοήθεια,
αλλ’είμεθα πρόθυμοι να παραιτηθώμεν της διαμετακομίσεως οιουδήποτε υλικού
πολέμου. Η Γιουγκοσλαβία έλαβε προσέτι, κατόπιν συγκεκριμένης αξιώσεως της
Κυβερνήσεώς της, την διαβεβαίωσιν ότι θα λάβη, εν περιπτώσει εδαφικών μεταβολών
εις τα Βαλκάνια μιαν διέξοδον εις το Αιγαίον Πέλαγος τελούσαν υπό την
γιουγκοσλαβικήν κυριαρχίαν, περιλαμβάνουσαν πλην άλλων και την πόλιν της Θεσσαλονίκης.»
Η
έκπληξή μου μεγάλωνε αφού ήταν γνωστή σ’εμένα η ύπαρξη ενός γραμματοσήμου που
κυκλοφόρησε επίσημα η Γιουγκοσλαβική κυβέρνηση τα έτη 1939-41 εις το οποίο
απεικονίζετο ο χάρτης της Γιουγκοσλαβίας
και στο σημείο που ο συνεχιστής της προπαγάνδας του Χίτλερ, Τίτο τοποθετούσε
την «Μακεδονία» υπήρχε η «VARDARSKA».
Πως
όμως ο Χίτλερ σχεδίαζε να εκδικηθεί μελλοντικά τους δύο λαούς Σερβίας και
Ελλάδος με την μέθοδο του διαίρει και βασίλευε σε βάρος του, φοβούμενος πιθανές
εξεγέρσεις, πιστεύοντας, ότι όταν θα έθετε τους λαούς του τότε κόσμου, υπό την
κυριαρχία του (κάτι σαν πλανητάρχης της εποχής του), όταν θα αντιμετώπιζε
πιθανές επαναστάσεις, φαίνεται στην σελίδα δεκαεπτά του βιβλίου, που για πρώτη
φορά στην ιστορία γίνεται αναφορά σε χωριστή Μακεδονία και με τονισμένα
γράμματα (για να δοθεί έμφαση στο κείμενό του), περιγράφεται στο βιβλίο, από τον
Χίτλερ, η κατάληψη υπό του Φον Λιστ, της Γιουγκοσλαβίας, της … Μακεδονίας (!!!)
και της Ελλάδος με σαφέστατο διαχωρισμό.
«…Η ηγεσία των γερμανικών στρατιών των διατεθεισών εις την Μακεδονία και Ελλάδα
ευρίσκετο εις χείρα του αποδεδειγμένως δεδοκιμασμένου εκ των μέχρι τούδε
εκστρατειών, Στρατάρχου Φον Λιστ»
Άλλο
πράγμα λοιπόν για τον Χίτλερ η Μακεδονία
και άλλο η Ελλάδα.
Άλλο
πράγμα η στάση και των «φίλων» μας Σέρβων που έκαναν στα κρυφά συμφωνίες με
τους Γερμανούς σε βάρος μας ζητώντας Ελληνικά εδάφη.
Και
άλλο πράγμα και το πιο απαράδεκτο για την εποχή μας, οι απανταχού Εβραίοι οι
εμφανιζόμενοι ως τα μεγαλύτερα θύματα του Χίτλερ και του ναζισμού να υιοθετούν χιτλερικές απόψεις και να μην ενοχλούνται (εκείνοι που θα έπρεπε να επαναστατήσουν
πρώτοι) για την Μακεδονία ειδικώτερα όσοι ζουν στην Ελλάδα.
Είχε
λοιπόν ο Χίτλερ δίκαιο για όλα όσα είπε και έπραξε ή άδικο; Ας μας απαντήσει
κάποια στιγμή η Ελληνική Εβραϊκή Κοινότητα με τις πράξεις της. (Θα έχει τεράστια ιστορική σημασία γι’αυτούς
και για εμάς).
Την
αλήθεια την ξέρει!
Την
ξέρω κι εγώ καλά! Μεγάλωσα στην Εβραϊκή συνοικία της Κέρκυρας! Και δυο αδέλφια
του δικού μου πατέρα βασανίστηκαν και πέθαναν στα χέρια της Γκεστάπο!
Εν
αναμονή.
*(ΜΕΡΟΣ ΑΡΘΡΟΥ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΣΤΟΧΟΣ", ΑΘΗΝΑΙ 8 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1993.- ).
