Η Ένωση Επτανησίων Ελλάδας, στο πλαίσιο βράβευσης σημαντικών και καταξιωμένων προσωπικοτήτων των Ιονίων Νήσων, που τιμούν με το καλλιτεχνικό, πνευματικό και επιστημονικό τους έργο τον τόπο καταγωγής τους, τιμά στην Αθήνα την 29η Μαΐου 2011 & ώρα 18:00, στο Μέγαρο Παλαιάς Βουλής, Σταδίου 13 στην Αθήνα, με βραβείο και έκδοση προσωπικού γραμματοσήμου τον ηθοποιό Βασίλη Καΐλα που έχει καταγωγή από τα Κύθηρα.
Με ευκαιρία την βράβευσή του, οι συνεργάτες της σελίδας μας "Heroic-ISLANDS", τον αναζήτησαν και του ζήτησαν να μας δώσει τη συνέντευξη που ακολουθεί.
- Βασίλη, που έχεις γεννηθεί ;
Γεννήθηκα στον Πειραιά το 1953, αλλά έχω καταγωγή από τα Μητάτα των Κύθηρων. Όταν ήμουν μόλις 10 ημερών οι γονείς μου μετακόμισαν στην Πλάκα. Έτσι λοιπόν μεγάλωσα στην Πλάκα με την ομορφιά που είχε εκείνη την εποχή. Στην οδό Βουλής όπου ήταν το σπίτι μου, στην ίδια πολυκατοικία έμενε η Έλλη Λαμπέτη και ο Δημήτρης Χορν.
- Το γεγονός αυτό έπαιξε κάποιο ρόλο στη ζωή σου ;
Βεβαίως. Την εποχή εκείνη και συγκεκριμένα το έτος 1957 ο Μιχάλης Κακογιάννης άρχιζε τα γυρίσματα της ταινίας «το τελευταίο ψέμα». Μια συνάντησή μας στην είσοδο της πολυκατοικίας ήταν μοιραία. Το παιδάκι της ταινίας ήμουν εγώ. Η αρχή είχε γίνει. Η μία ταινία διαδέχονταν την άλλη. Αναφέρω μερικές. «Η κυρά μας η Μαμή – Μανταλένα – Λουστράκος – Εμποράκος – Άσωτος – Νικητής – Λαφίνα – Δυο μάνες στο σταυρό του πόνου – Καρδιές στην καταιγίδα – Υπόθεση Ντρέϋφους – Αλίκη στο Ναυτικό – Η Ψεύτρα – Οικογένεια Χωραφά – Θύελλα σε παιδική καρδιά – Μια σφαίρα για μένα - ΄Ωρα της Δικαιοσύνης - ΄Ονειρο απατηλό». ΄Εχουμε μέλλον ως τις 117 ταινίες αλλά θα γέμιζε το βιογραφικό.
- Αλήθεια σε ποιά ηλικία άρχισες να παίζεις στι Θέατρο ;
Σε ηλικία 8 ετών πάτησα το πόδι μου στο θεατρικό σανίδι πλάϊ στον Δημήτρη Χόρν στο έργο «Ταξιδιώτης χωρίς αποσκευές του Ανούιγ» στο θέατρο Κεντρικόν.
Την επόμενη χρονιά έπαιξα στον Εθνικό Θέατρο με την Κατίνα Παξινού και τον Αλέξη Μινωτή στον έργο «Μάκβεθ».
- Τι έκανες αργότερα ;
Τα χρόνια πέρναγαν και παρέα με τον Ελληνικό κινηματογράφο μεγάλωνα κι’εγώ.
Η εφηβεία ήρθε και μαζί η δύση του Ελληνικού κινηματογράφου. Τέλειωσα το σχολείο και άρχισα να ονειρεύομαι το μέλλον μου. ΄Οχι τον μέλλον της καριέρας μου, το μέλλον της ζωής μου. Πολύ νωρίς όμως το όνειρο σταμάτησε, ήρθε η κλήση να παρουσιαστώ στο Πολεμικό Ναυτικό.Μόλις τέλειωσα το στρατιωτικό, γράφτηκα στη Δραματική Σχολή του Γιώργου Θεοδοσιάδη όπου μετά από τριετή φοίτηση και εξετάσεις σε επιτροπή του Υπουργείου, πήρα την άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος του ηθοποιού που δυστυχώς σήμερα δεν υπάρχει. Το 1979 που πήρα το πτυχίο μου, δούλεψα πλάϊ στον Αλέκο Αλεξανδράκη και τη Νόνικα Γαληνέα στον έργο «Ο άντρας της Ζωής μου» και την επόμενη σεζόν πάλι μαζί τους σε σκηνοθεσία Ανδρέα Βουτσινά στο έργο «Μάρτυς κατηγορίας».Πήρα μέρος στο Θεατρικό Φεστιβάλ Ιθάκης όπου απέσπασα το Β΄Βραβείο ανδρικού Ρόλου και είχα την τιμή να το πάρω από τα χέρια του Ευγένιο Ιονέσκο. Έχω λάβει μέρος σε πάρα πολλές παραστάσεις και αναφέρω μερικές. «Αντιγόνη του Σοφοκή στο ρόλο του Αίμωνα – Μανδραγόρας του Μακιαβέλλι – Γενοβέφα – Κύκλος με την Κιμωλία – Φάουστ - ΄Ονειρο Καλοκαιρινής Νύχτας – Μαλακώφ – Ειρήνη – Ο Γολγοθάς μιας Ορφανής κι’ ανύπανδρης Μητέρας – Πλούτος του Αριστοφάνη –Στο Θέατρο κάτω από τη Γέφυρα στο έργο «Άνθρωποι και ποντίκια». Συνεργάσθηκα 6 χρόνια με την Ομάδα Σύγχρονης Τέχνης, όπου ανεβάσαμε έργα για παιδιά όπως η Χώρα των Πουλιών, διασκευή από τους «Όρνιθες του Αριστοφάνη» - «Πέερ Γκιντ», «Ο κύκλος με την κιμωλία» κ.α. Στην τηλεόραση η παρουσία μου ήταν στην ΕΡΤ 1 στο Θέατρο της Δευτέρας στη σειρά Κωστής Παλαμάς και στη σειρά όλη η Χάρη όλη η Δόξα.
- Γνωρίζουμε ότι κάποια στιγμή έκανες επιτυχημένη στροφή προς την μεταγλώττιση. Θα μας πεις δυο λόγια ;
Η καριέρα μου στο μεταγλωτισμό άρχισε πολύ νωρίς, από τα χρόνια του Ελληνικού Κινηματογράφου όπου τα μέσα ηχογράφησης των εξωτερικών γυρισμάτων των ταινιών δεν μπορούσαν να πραγματοποιηθούν και γι’αυτό οι ηθοποιοί πήγαιναν στο στούντιο και ηχογραφούσαν τη φωνή τους. Αργότερα για λογαριαμό της ΕΡΤ ξεκίνησα στο στούντιο Cross με τη σειρά Ράντζι – Μάνιξ – Οικογένεια Γουόλτονς – Μικρό σπίτι στο λιβάδι κ.α. Όταν ο μεταγλωτισμός πέρασε και στα ιδιωτικά κανάλια ανέλαβα στην audio visual σκηνοθεσία για λογαριασμό των καναλιών ΕΡΤ 1, ΝΕΤ, STAR, MEGA, ALTER, NOVA. Επίσης σκηνοθέτησα πλήθος σήριαλ που δεν ήταν κινούμενα σκίτσα με προέλευση Λατινικές Χώρες όπως Βραζιλία, Αργεντινή, Περού, Χιλή. Αναφέρω ενδεικτικά MILAGROS, MARIANNA κ.α. Πριν από ένα χρόνο οι συνάδελφοι, μου έκαναν την τιμή να με εκλέξουν πρόεδρο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θεάματος Ακροάματος (Π.Ο.Θ.Α.).
- Η Ένωση Επτανησίων Ελλάδας στις 29 Μαϊου 2011 πρόκειται να σε τιμήσει για την προσφορά σου και μάλιστα να εκδόσει και το προσωπικό σου γραμματόσημο. Πως αισθάνεσαι για αυτό το γεγονός;
Είμαι αρκετά ώριμος και δεν θα με ικανοποιούσε σε αυτή τη φάση της ζωής μου οποιοδήποτε βραβείο, γιατί γνωρίζω ότι οι περισσότερες βραβεύσεις είναι χωρίς αξία. Γίνονται συνήθως για να προβληθούν κάποιοι, άσχετα αν το αξίζουν ή όχι. Στη συγκεκριμένη όμως περίπτωση, παρά τις θέσεις μου, η πρόταση για την βράβευσή μου με βρήκε εντελώς απροετοίμαστο στην αρχή. Δεν σας κρύβω ότι αιφνιδιάστηκα και ένιωσα κάποια αμηχανία διότι με συγκίνησε ιδιαίτερα το γεγονός ότι με βραβεύουν οι αδελφοί μας Επτανήσιοι, ως Επτανήσιο από τα Κύθηρα. Το ίδιο νομίζω ότι θα ένοιωθε στη θέση μου ο κάθε Κυθήριος. Είναι μεγάλο πράγμα να σε βραβεύουν οι δικοί σου άνθρωποι. Συνεπώς το συγκεκριμένο βραβείο απέκτησε αμέσως μια ιδιαίτερη αξία στην καρδιά μου και για το λόγο αυτό ευχαριστώ την Ένωση Επτανησίων Ελλάδας για την τιμή που μου έκανε και εύχομαι καλή επιτυχία στο έργο της.(Λ.Β.)
Παρά την πλήρη νέκρωση των Μέσων Μ. Μ, πριν από ώρες, εξαιτίας του χθεσινού μεγάλου συλλαλητηρίου που με μέτριες εκτιμήσεις ξεπέρασε σε όγκο τις 100.000 άτομα και πραγματοποιήθηκε την ίδια ακριβώς ημέροχρονολογία και ώρα στην Πλατεία Συντάγματος εμποδίζοντας πάρα πολλά άτομα που επιθυμούσαν να φθάσουν στο Μέγαρο και να παραστούν στην εκδήλωση, δημιουργήθηκε στην αίθουσα το αδιαχώρητο και πολλοί ήταν εκείνοι που έμειναν όρθιοι.
